مراحل کار و قیمت عکاسی تبلیغاتی
•
شیوه و مراحل کار در عکاسی تبلیغاتی
دو موضوع بسیار مورد بحث در این روزها شیوه کار و قیمت است. عکاسی تبلیغاتی اصلا شیوه کار سریعی ندارد. متاسفانه بعضی از کارفرماها و بعضی از افراد تازه وارد گمان می کنند شبیه به گرفتن عکس پرسنلی، با حمل دو نمونه از محصول می توانند ظرف یک ساعت بهترین عکس تاریخ را بگیرند و تمام. آب پاکی را روی دست شما می ریزم. عکاسی تبلیغاتی به شدت شبیه به ساختن یک فیلم داستانی هست. پشت صحنه و روی صحنه دارد. مرحله پس از تولید و پیش تولید دارد. فکر کردن و ایده دادن دارد. الافی دارد. صبر دارد. حرص خوردن دارد… و خلاصه شبیه به فیلم ساختن است. حال که فهمیدیم عکاسی تبلیغاتی ظرف یک ساعت انجام نمی شود به طور مختصر در قالب چند تیتر یک روش کار سالم را مرور می کنیم.
- معرفی محصول از طرف کارفرما
- اعلام احساس نیاز. چه نوع عکسی نیاز دارید ؟ صنعتی ؟ تبلیغاتی ؟ چه تعداد با چه هدفی ؟ چه نوع کارهایی از نظر کارفرما عکس خوب هست ؟ اصلا شما می توانید آن را اجرا کنید ؟
- حجم کار و زمانبندی مشخص شود. آیا کارفرما صد فریم عکس دکوراتیو در دو روز کاری سفارش می دهد ؟ ( غیر واقعی و نشدی ) یا ده عکس دکوراتیو در پنج روز کاری ( واقعی و امکانپذیر )
- اعلام قیمت از طرف شما
- بستن قرار داد با شرح کامل موضوع قرار داد
- دریافت پیش پرداخت، در اکثر موارد اگر بدون دریافت پیش پرداخت شروع به کار کنید محکوم به شکست هستید، مگر شرایط خاص با مشتری های قدیمی
- ارائه ایده های شما به کارفرما به صورت تئوری روی کاغذ.
- گرفتن تایید کارفا در مورد ایده. این مرحله برگ برنده شما هست. اگر کارفرما ایده را تایید کرده و بعد از انجام شدن عکاسی نظر خود را عوض کند، شما مدرکی دارید که روی حرف خود ایستادگی کنید و تاکید کنید که مشکل از شما نیست.
- انجام پروسه عکاسی و ادیت ( می بینید که تازه ما دوربین دست گرفتیم )
- ارائه پیش نمایش به کارفرما و تایید اجرا. در این مرحله احتمال زیاد با اصلاحاتی شبیه که کم و زیاد کردن رنگ و نور رو به رو می شوید. اشکالی ندارد. کارفرما حق دارد در قبال پولی که می دهد راضی باشد.
- دریافت تسویه حساب
- ارسال فایل اصل عکسها به کارفرما و اتمام پروژه
برآورد قیمت در عکاسی تبلیغاتی
متاسفانه دو روش بسیار غلط و ابتدایی در ارائه قیمت از سوی عکاسان محترم در بازار امروز عکاسی دیده می شود. یعنی قیمت دادن صرفا روی عددی که کارفرما با عکاس قبلی کار کرده است، یا اینکه قیمتی که به هر قیمتی کار را بگیرم یا اصطلاحا معامله جوش بخورد. نتیجه این دو رفتار چیزی نیست جز ضرر تضمین شده. حال اینکه قیمت گذاری روی عکس، به خصوص عکسهای صنعتی و تبلیغاتی روشمند است.
اولین قدم: بررسی دفترچه ارائه شده از سوی انجمن، که آیا موضوع مورد نظر و شیوه مورد نظر در دفترچه آمده یا نه. مثلا عکاسی از کیف و کفش، به روش زمینه ساده یا دکوراتیو.
دومین قدم: چه موضوع در دفترچه ثبت شده باشد چه خیر، باید اطلاعات گرفتن در مورد موضوع عکاسی را تمام و کمال انجام داد. در واقع ابتدای همان روش کار است. موضوع یا محصول چیست ؟ نوع عکاسی چیست ؟ عکاسی صنعتی یا عکاسی تبلیغاتی ؟ تعداد عکسها چقدر خواهد بود ؟ زمان بندی ؟ عکاسی داخل استودیو هست یا نیاز به سفر داریم ؟ آیا نیاز به دستیار اضافه یا مدل داریم ؟ آیا نیاز به تهیه آکسسوار خاص داریم ؟
سومین قدم: دامی که بیشتر عکاسها در آن افتاده و نمی توانند کسب درآمد کنند اینجاست. بعد از مشخص شدن همه این اطلاعات و اینکه آیا شما از پس کار بر می آیید یا نه، عکاس ها وسوسه می شوند قیمت را پایین بیاورند تا معامله انجام شود. اما اکثرا کار منتهی به ضرر می شود. فرمولی وجود دارد که با پیروی از آن به عنوان قدم سوم احتمال ضرر به شدت کاهش میابد. کارل تیلور یکی از عکاسان تبلیغاتی مشهور انگلیسی این فرمول را به این صورت تیتروار پیشنهاد می دهد:
هزینه کار فیزیکی ( Labor Fee ) + درصدی از استهلاک دوربین و تجهیزات فنی شما + هزینه های جاری مثل قبض آب و برق / یا اگر در پروژه نیاز به سفر کردن دارید + مالیات + درصدی منطقی سود که به این هزینه ها اضافه می شود = قیمت نهایی که شما به کارفرما پیشنهاد می دهید.
برای مطالعه دقیقتر به مقاله مربوطه مراجه اکنید: https://dadgarphoto.com/advphotogtapher/