عکاسی تبلیغاتی

یکی از لذت بخش‌ترین و البته پر زحمت‌ترین شاخه های عکاسی، عکاسی تبلیغاتی از موتورسیکلت است. پرزحمت به دو دلیل ساده، به دلیل فعالیت فیزیکی زیاد زیرا هم سوژه بزرگ است هم نیاز به تجهیزات بیشتر دارید، و دیگر اینکه همیشه کار کردن با سطح رفلکتیو مثل فلز براق آن هم در این مقیاس بزرگ مشکل است. بحث روتوش و زیبایی را نیز به آن اضافه کنید. اما برای عکاس‌هایی که به رنگ های درخشان و در کل موتور سیکلت علاقه دارند این شاخه بسیار لذت بخش است و این سختی را به راحتی به جان می‌خرند   .

کنترل انعکاس – رفلکت – رفله

همیشه در عکاسی تبلیغاتی و به طور مشخص تر در عکاسی محصول، یکی از مهمترین و حساس‌ترین نکاتی که باید در نظر عکاس باشد، کنترل انعکاس نور یا رفلکت نور یا به زبان عامه رفله نور است. اهمیت این نکته صرفا در آن نیست که رفله یا انعکاس چیز بدی است. باید وجود داشته باشد یا نه. رفله یا انعکاس نور روی سطوح ، مانند عناصری مثل رنگ و بافت، هویت محصول را نشان می دهد. و اگر اشتباه به تصویر کشیده شود تعریف محصول برای مشتری اشتباه انجام می شود. به زبان ساده می گویم، اگر انعکاس نور از سطح درست ثبت نشود مشتری یا مخاطب با دیدن عکس نمی‌ تواند درست تشخیص که محصول چه جنسیتی دارد.

یک مثال می‌تواند کمک کند. شما یک پروژه عکاسی تبلیغاتی از ابزارآلات دستی دریافت کرده‌اید. بعضی از ابزار مثل آچار بدنه‌هایی با جنس هایی مختلف دارند، می توانند فلز مات یا فلز براق باشند. یا چاقو های آشپزخانه که روی تیغ آنها یک لایه نوار پلاستیکی رنگی کشیده شده است. برای نشان دادن این تفاوت ها دقیقا به وجود انعکاس نور یا همان رفله نیاز داریم. اما رفله نور روی فلز مات ، با رفله نور روی فلز براق و رفله نور روی پلاستیک متفاوت است. ما وظیقه داریم این تفاوت را در عکس نشان دهیم.

چه نوع انعکاس یا رفله نور صحیح است ؟

در نتیجه می‌بینید که موضوع بودن یا نبودن رفله یا انعکاس نیست، بلکه چگونه بودنش است. متاسفانه بعضی کارفرما‌ها که به تازگی قصد دارند کار حرفه‌ای تبلیغاتی انجام بدهند، به طور مشخص در موضوع انعکاس نور روی سوژه اصرار دارند که تمام انعکاس ها پاک شود. باید در برابر چنین درخواست هایی مخالفت قاطع نشان دهید، البته با حفظ آرامش و نشان دادن صبر. شاید لازم باشد برای کارفرما توضیح علمی دهید و حتی یک عکس تست بگیرید و به اون نشان دهید که پاک کردن تمام رفلکه‌ها عکس را مات و بی‌جان می‌کند. پیگیری چنین رفتاری در کنار حفظ کردن روش کار خود پیامد مثبت دیگری هم دارد. کارفرما از نظر علمی به شما اعتماد می‌کند و شما در نظر او یک فرد آگاه و با تجربه جلوه می‌کنید. با دعوا و لجبازی نتیجه مذاکره خوب نخواهد بود. اما در عکاسی تبلیغاتی از موتور سیکلت یا اتوموبیل به طور مشخص انعکاس نور از چه منظری مهم است؟ انعکاس نور در این نوع عکاسی دو وظیفه دارد. اول نشان دادن جنس بدنه موتور سیکلت، دوم نوع رنگ و پوشش آن. انعکاس نور روی موتور سیکلت با بدنه فلزی و رنگ براق خطهای تیزتر و مشخصی دارد اما در نوع دیگر انعکاس نور روی موتور سیکلت با بدنه فلزی و رنگ مات ، انعکاس های محو تر با لبه های نرم‌تری دارد. در بدنه همان موتور سیکلت قسمت‌های پلاستیکی یا چرمی مثل صندلی انعکاس متفاوتی خواهند داشت. همینطور صندلی اگر به جای چرم، مخملی باشد ، شاید اصلا رفله یا انعکاسی از خود نشان ندهد. در نتیجه با انعکاس نور روی موتور سکلت اینطور برخورد نکنید که باید باشد یا نباید باشد.

برای مطالعه مقاله کامل در مورد اطلاعات پایه عکاسی موتور سیکلت به آدرس بلاگ مراجعه کنید:

https://dadgarphoto.com/motorcycle-photography-basics/

عکاسی مواد غذایی چیست؟

عکاسی مواد غذایی شاخه ای از عکاسی تبلیغاتی است که قصد دارد ویژگی های یک ماده غذایی یا خوراکی را معرفی کند و آن را جذاب جلوه دهد. با این تعریف می توانیم قبول کنیم که نوشیدنی بسته بندی، کیک و شکلات، غذای گرم، کنسرو و همه چیز زیر مجموعه چنین تعریفی قرار می گیرد. زیرا شرایط و قوانین نورپردازی خاص مواد غذای، استفاده از آکسسوار های مختلف، فضا سازی و گاها استفاده از مدل انسانی می تواند در مورد تمام آنها انجام بگیرد و شرایط تقریبا شبیه به هم است. مساله‌ای که باعث ایجاد چند مدل شیوه کار می‌شود چیزی جدا از عکاسی مواد غذایی نیست، بلکه کارفرماها و شرایط متفاوت مشتری است. می تواند عمده سفارشهای عکاسی مواد غذایی را به دو دسته تقسیم کند    :

1.     کارفرما های بزرگ: مانند کارخانه تولیدی یک ماده غذایی یا یک شرکت بازرگانی مواد غذایی

2.     کافه و رستوران ها، هتل ها و مراکز مرتبط با آشپزی ( درصورتی که سفارش آنها عکاسی از غذا باشد نه عکاسی از معماری و ساختمان

نکته مثبت استفاده از اصطلاحی مانند “عکاسی از منو کافه و رستوران” این است که اطلاعات دقیقتری به عکاس منتقل می کند. اول اینکه موضوع عکاسی غذای گرم خواهد بود، دوم اینکه کار باید در لوکیشن رستوران انجام بگیرد. مورد دوم بسیار مهم است و تفاوت های زیادی را در روند کار ایجاد می کند. مهترین اتفاقی که در این نوع پروژه ها رخ می‌دهد نیاز به حمل و نقل برای عکاس است که خود دارای هزینه است. دوم اینکه بی شک عکاس تبلیغاتی نمی تواند تمام تجهیزات استودیو خود را به رستوران حمل کند، در نتیجه عکاس چند عدد تجهیزات نوری و وسایل مهم را مشخصا برای عکاسی غذا روی میز رستوران حمل خواهد کرد، بقیه کار باید با استفاده از امکانات محیط و توانایی حل مساله عکاس انجام شود. همچنین صاحب رستوران نباید انتظار داشته باشد نتیجه عکاسی شبیه به عکس کاتالوگ معروفترین کارخانه سوسیس و کالباس کشور باشد، زیرا آن عکس داخل استودیو و با صرف زمان بیشتر و استفاده تجهیزات بیشتری گرفته شده است. روی دیگر ماجرا این هست که معمولا در انجام چنین سفارشی تهیه غذا، تزیین آن و تهیه ظرف و اکسسوری بر عهده رستوران و سفارش دهنده است، زیرا در بسیاری از موارد آنها اصرار دارند که هویت خود را معرفی کنند پس بهترین تصمیم همین است که از اکسسوری های خود کارفرما استفاده شود. همچنین عکاس امکان حمل و نقل تمام اکسسوری های دکوراتیو خود را نخواد داشت.

در نوع دیگر سفارش عکاسی مواد غذایی، زمانی که یک کارخانه ماکارونی، یک تاجر قهوه یا تولیدی لبنیات گسترده به یک استودیو عکاسی سفارش عکاسی می دهد، محصول خود را ارسال کرده و با در نظر گرفتن زمان مشخص انتظار دریافت عکس از آن محصول را دارد. در این نوع سفارش شرایط بر خلاف عکاسی در یک رستوران یا آموزشگاه آشپزی است. عکاس وقت بیشتری دارد، عکاس تمام تجهیزات ریز و درشت را در دسترس خود دارد. اما همچین وظیفه ساختن یک غذای اشتها آور و تهیه اکسسوری ها و دکورها نیز بر عهده عکاس خواهد بود. در چنین شرایطی عکاس های درجه یک تبلیغاتی یک نیروی متخصص در زمینه تزیین و گارنیش غذا به همراه خواهند داشت تا بهترین نتیجه را به دست بیاورند.

برای مطالعه مقاله کامل در مورد عکاسی مواد غذایی به این لینک مراجعه کنید:

https://dadgarphoto.com/foodphotography/